Parkeervergunning legaliseert parkeeroverlast

Post van de gemeente Den Haag: omdat er te veel auto's in onze wijk komen, gaan ze betaald parkeren invoeren! Dat de gemeente een punt heeft, is op de foto te zien: een blik op de (zonder auto's prachtige) Stephensonstraat vanaf de Beeklaan (Regentessekwartier, Den Haag). De brief die een lid van het Comité kreeg, had als onderwerp 'Geen Betaald Parkeren', en kwam erop neer dat het bij hem in de straat nog wel wat meevalt, en dat hij dientengevolge niet werd uitgenodigd voor de informatie-avond. Altijd fijn, als je ergens niet naartoe hoeft.
Toch is ons oordeel niet ongedeeld positief. Want hoe werkt het, als een autobezitter een rekening van de gemeente in de bus krijgt? Wij zullen u dat zeggen. Die autobezitter betaalt, en soms kijkt hij of er net buiten het betaalde gebied een plekje is (dat wil zeggen: bij genoemd Comitélid in de straat). Er valt nauwelijks een gedragseffect van enige betekenis te verwachten.
In het gemeentelijk plan (een volstrekt normaal, doorsnee plan) verwordt de parkeervergunning tot een soort huurovereenkomst van openbare ruimte. Als een autobezitter betaalt, heeft hij of zij recht op een stuk straat dat óók (en volgens ons eerder) moet worden gebruikt om te lopen, te fietsen of te spelen. Met andere woorden: de overeenkomst tussen de gemeente en de autobezitter raakt ook aan de belangen van de niet-autobezitter, en aangezien parkeeroverlast hiermee niet wordt tegengegaan maar wordt uitgemolken, niet in positieve zin.
Het Comité doet een voorstel: laat de gemeente de opbrengsten van de parkeerheffing besteden aan een uitkoopregeling. Die regeling is gekoppeld aan de wijk. Wie zijn auto aan de gemeente verkoopt, krijgt daarvoor een goede prijs. Niet alleen in geld, maar, al naar gelang de waarde van de auto dat mogelijk maakt, een OV-jaarkaart voor het gezin of een tegoedbon bij de fietsenwinkel. Op die manier haal je auto's uit de wijk, en verlicht je de parkeerdruk in plaats van er een slaatje uit te slaan.